เรายังมองหาลู่ทางใหม่ๆในการได้ ที่พักแห่งใหม่ของเรา...
ตอนนีมีเพื่อนๆพี่ๆในแคลน 1-2 ปาร์ตี้ เลเวลเฉลี่ย ที่ 65 -70 ของก็กลางๆพวกเรา
คุยกันในแคลนและเลือกจะหาชิงที่พักกันอีกสักครั้ง...ด้วยตัวเลือกที่เหลืออยู่ในเกมส์
ปราสาทร้าง
พอเราบอกว่าจะเลือกที่นี้กับใคร ทุกคนต่างหัวเราะใส่กันทุกคนยิ่งเจอ ยิ่งอึดอัด
ทำไมมาดูถูกกันแบบนั้นนะกว่าจะเข้าใจก็... ตอนที่ได้ลงตีแล้วนี้แหละ นักธนูโครงกระดูก
มากมาย อัดเต็มที่หน้าประตูทางเข้า บอกตรงๆว่าสยองมาก แต่พี่ 2 ยังคงมั่นใจลองปักธง
และ ด้วยภาวะผู้นำ พี่ 2 และ 4 วิ่งน้ำหน้าเข้าไปเข้าไปทันทีโดยไม่รีรออะไร แค่เพียงเข้า
ระยะยิงเท่านั้น .......ตูม!!!......ลูกธนูยาวเป็นแพรอบตัว กลายเป็นกระโปรงในพริบตาคะ
ครั้งนั้นไม่ได้ไปไหนเลยนอกจากหน้าประตู มีทั้งตายเดียว ตายคู่และตายหมู่ ขนาดมี ฮีโร่ไป
ช่วย ตอนนั่นยังตาย (แต่ก็ให้กำเนิดตำนานเบลสเดอะชิลด์ ที่กันลูกธนูจากหน้าประตู ได้ถึง
20 ดอก แต่หลุดมาเป็นเดมเมจ 2ดอก ดอกละ 2200 ยังตายคาทีเหมือนเดิม - -)
(สังเกตที่ชื่อนายประตูสิคะ = =)
ป้อมผู้วายชน
พี่ 2 ไปลองลงคนเดียว ให้อารมณ์ที่วิเศษมากคะ แค่เปลี่ยนจากลูกธนูเป็นพายุ
เฮอริเคน พอวิ่งเข้าระยะปัป เสียงดังกระหึ่มมาก
คอกสัตว์ป่า
ตอนนั้นเพิ่งร่วมเซิฟกับ รีแล็กเซิฟ มีแคลน EX เข้ามาพอดี ตอนนั้นไปกัน 6 คน
ยังไม่ทันทำอะไรเลยโดนสดตายหมด
ซับสายรุ้ง
ต้อมและพี่ 2 เราร่วมพลไปตกปลาที่บ่อน้ำพุร้อนเพื่อหาบัตรเข้าชิง เป็นภาพที่น่า
จดจำมากๆ เมื่อถึงเวลาจริงๆ จะมีน้ำเต้ามาให้เราลดเลือดให้มากที่สุดด้วยการ สะสมตัวอัก
ษรแลกของต่างๆทั้งน้ำผลไม้ลดเลือดน้ำเต้าและของแกล้งทีมตรงข้าม ครั้งแรกที่เราไปก็
ไม่ได้คิดอะไรมาก ลดเลือดน้ำเต้าอย่างเดียว พอไกล้ๆจะหมด ปรากฏว่าโดนเปลี่ยนน้ำเต้า
เป็นของทีมตรงข้ามแทน แพ้เลยทันที
รังโจรป่า
ลงครั้งแรก รู้สึกว่าจะเป็นการชิงแบบสงคราม แต่ไม่คิดอะไรมาก เข้าไปกัน 6 คน
พอถึงหน้าประตูเจอฮีโร่ ปัป กดพากลับกันแทบไม่ทัน
จนกระทั่งกระโจมป้อมได้ถูกปรับให้ลดความสามารถลง เราถึงได้มีสิทะฺ์มีป้อมกัน
อีกครั้ง ยุคตั้งไข่ได้ผ่านพ้นไป ยุคทองของเราก็ได้มาถึงคะ เราได้เพื่อนพันธมิตรใหม่
จากแคลน Umbrella ร่วมกันก่อตั้งคณะพันธมิตร Exodus เป็นครั้งแรกที่เรามีพันธมิตร
อย่างจริงจัง ชวนไปไหนไปกันหมด ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมประจำอย่างตีป้อมหรือล่าเรดเพราะ
เราเริ่มมีจำนวนคนและ เลเวลที่ค่อนข้างมากในระดับหนึ่งแล้ว พื้นที่ส่วนใหญ่ ที่เราเก็บ
เลเวลกันก็คือ วาคาซิเนโรจ หรือบรรดาแพะทั้งหลาย ซึ่งนอกจากจะเก็บเลเวลแล้วยังทำ
ปาร์ตี้ ที่นี้เพื่อทำเควสผูกพันธมิตร ซึงเป็นเงือนไขในการเปลี่ยนอาชีพคลาส 3 อีกด้วย
หลังจากที่เราร่วมตัวไม่นานเท่าไหร่ ก็มีการ การล่าเรดแพะต่างๆเพื่อทำเควส
ผูกพันธมิตรให้ถึงขั้น 5เพื่อทำการแลก Re.(รีซิฟ ใช้สำหรับคราฟของ)และที่สำคัญคือ
"การล่าเรดซัพคลาส"
พวกเราทยอยทำเควสซับคลาส บรรยากาศการเป็นบารอนสมัยนั้นฮาร์คคอร์มากๆ
คะ ของที่ต้องใช้หรือการทำไอเทมพิเศษอย่าง น้ำมันไฟนรก และ ลูน่าเจนต์ ก่อนเป็น
บารอนทั้งเงือนไขการทำ ขั้นแรกก็ต้องทำเควสซับคลาสก่อน ด้วยการตีเรดซับคลาสที่ประตู
ชินเลน และค่อยๆไล่ไปหาเรดในหอคอยทรนงอีก 3 ตัวจนถึงชั้น 11 ต้องใช้อาวุธทอบบี
(ส่วนใหญ่เลือกใช้ซามูคู่และการทำตอนนั้นก็ยังไม่ง่าย ในร้านค้าไม่มีซามูขาย ต้องเอาดาบ
จากร้านมา + เงินอาเดน่าโบราณ)หลังจากฝ่าดงบรรดาเรดจนแทบจะวายปราณเรายังต้องไป
เอามีดไปจิ้มพี่ไบอุม บอสแห่งหอคอยทรนงอีก แถมก่อนไปหาไบอุ้มต้องทำเควสเข้าพบ
ไบอุมอีกตะหากด้วยการทำผ้าเปื้อนเลือด ที่หอคอยทรนงชั้น 7
การที่คุณจะทำได้ทั้งหมดนี้ต้องมี เวลา ความพยายาม และ ความเข้มแข็ง ของ
ปาร์ตี้และแคลน ร่วมถึง โอกาสที่เรดทั้งหลาย จะอยู่ให้เราตีที่ยากที่สุดคือ การจิ้ม ไบอุม
นั้นก็เพราะไบอุมเป็นบอสที่ให้ประดับราคาสูงและเป็นที่หมายตาของแคลนวอร์มาโดยตลอด
เกิดมาแปปๆก็ตายแถมต้อง รอเกิดอีกทีถึง 5 วัน ดังนั้นการเป็นบารอนนั้นแทบเป็นไปไม่ได้
เลย ถ้าไม่มี"แคลนที่แข็งแกร่ง"ไม่มี "เพื่อน"และไม่มี"เวลา"อาจเพราะความยากมากมาย
นั้นละมั้ง สายสัมพันธ์ของแคลนเราเลยค่อนข้างเข้มแข็งมาก และเรายังคงยึดแนวทางเดิม
คือการไม่ยึดถือผลประโยชน์ เพราะสังเกตุมาจากหลายๆแคลน ส่วนใหญ่หากร่วมตัวด้วย
ผลประโยชน์มักจะอยู่กันได้ไม่นาน อยู่ด้วยความผูกพันจะดีกว่า อย่างน้อยๆยังเหลือภาพดีๆ
ไว้ให้จดจำ ในการทำเควสบารอนของแต่ละคนก็ใช้เวลามากน้อยลดหลั่นกันไป อย่างเร็วๆก็
1 - 2 เดือน(เร็วละนะ - -) อย่างช้าๆก็มีตาโต ครึ่งปี เพราะเวลาออนค่อนข้างดึก - ดึกมากทุก
วันแต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะโตน่ะเป็นคนกลางคืน แต่สุดท้ายก็ยังผ่านมาได้ ด้วยเลเวลและ ความ
สามารถของแคลนที่สูงขึ้น เราเลยได้ลองทำอะไรหลายๆอย่างเพิ่มขึ้น ตั้งแต่การทำเควส
แก้ว 4 ใบแม้จะประสบความ ล้มเหลว มาโดยตลอด....... แต่ก็ยังหาโอกาสและข้อมูลใหม่ๆ
มาแลกเปลี่ยนกันเสมอๆ
เมื่อผู้คนเริ่มมากขึ้นๆ กิจกรรมใหม่ก็ได้กำเนิดขึ้นคะ
นั้นคือการทำแคลนเลเวล 6 และปั้นเด็กสำนักเพื่อทำสกิลแคลนโดยมีกฏปั้นตัว
เด็ก 1 เดือน ต่อ 1 ตัว (ซึ่งก็ได้ทำกันแค่บางคนและก็เลิกๆกันไป) ไม่นานเท่าไหร่เลเวลของ
พวกเราค่อยๆทยอยเปลี่ยนเป็นคลาส 3 จากเดิมมีแค่ 2 - 3 คน ตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็นสีฟ้าจน
เกือบครบในแคลนหลัก และแล้วก็มาถึงเวลาสำคัญ การเพิ่มประชากรในแคลนคะ ครั้งแรกของ
เรา ได้ทำการตั้งหัวหน้ากองอัศวิน แรกให้กับ ต้อมจตุรเทพเลโอ และ ป้าแฮม แฮมมี่ เพราะ
ถ้าดูจากเวลาและความทุมเทให้กับเพื่อนๆ 2 คนนี้จะกินขาด
ชีวิตออนไลน์ของพวกเรา พอว่างๆออนเข้ามา ในเกมส์ ก็มีไปเก็บเลเวลหาของคุยกัน
ไปตามประสา แชร์ประสบการณ์ที่เจอกันมาของแต่ละคนๆ สเน่หือย่าง 1 ในเกมส์ L2ไทยคือ
ความหลากหลายของอายุ และ อาชีพ มีตั้งแต่เด็กวัยกำลังเกรียน ไปถึง คนทำงาน และกลุ่ม
อายุมากๆ ด้วยความหลากหลายนี้ ทำให้พวกเราได้มุมมองใหม่ๆ และ เกล็ดความรู้ไปด้วยโดย
เฉพาะจากลุงบิ๊ค ที่เป็นนักดนตรีที่ผ่านประสบการณ์ต่างๆมาอย่างโชกโชน เรื่องของ ตาต้อมที่
วันๆทำรถแทร็กเตอร์ขาย ต้องทำทุกวันๆวันละสิบๆคัน แต่ทำไมยังขายได้เรื่อยๆใครมาซื้อกันนัก
กันหนา ชีวิตของอาชีพทหาร(ติดเกมส์) ชีวิตในธนาคาร ชีวิตนักศึกษาดีเด่นอีกเรามีเรื่องใหม่ๆให้
อ่านแลกเปลี่ยนกันอย่างไม่รู้เบื่อ
หลัง 4 ทุ่ม ป้าแฮมมักเปิดกระทู้ 18+ ขึ้นทุกวัน ตาแหนมก็จะมาไล่กัดใส่คนในแคลน
พี่ 2 เบลดหัวแคลนที่ถูกลูกแคลนทิ้งมาโดยตลอด แม้จะเปลี่ยนเป็นคลาส 3 แล้วแต่ ยังตีกะมอน
สเตอร์1-1 ไม่ได้เหมือนเคย(ชอบบ่นน้อยใจอาชีพเบลดลูกเมียน้อย) ถ้ามีใครอยากได้อาเดน่าโบ
ราณ หรือกดของก็จะมาขอซื้อจากลุงบิ๊ค กับป้าดาว ในราคาถูกพิเศษ เมื่อเรี่ยไรแร่ จนครบก็เริ่มหา
ฤกษ์งามยามดี ตี 1 ตี 2 มา กดวัดดวงในกีรัน เลือกหาลุงดรอฟ/สาวดรอฟ ก่อนกดคราฟของใน
ความวัดใจก็อยู่ที่ตรงนี้แหละคะใน L2 มีโอกาสคราฟของติดเพียง 60% ลุ้นระทึกมากๆ คนที่กดก็
ประกาศในแคลน(แล้วเพื่อนๆที่น่ารักในแคลนก็ตะโกนให้กำลังใจว่า"กดแหกๆๆๆ")หากกดติดก็ทำ
ตาลุกวาวกันทั้งแคลน แต่ส่วนใหญ่จะได้ยินคำว่า "ฮือ...แหกกก..."พร้อมเสียงฮา อย่างแซ็งเซ่
(ก่อนกดคราฟของ สามจะชอบนั่งฟังเพลง ดาวของคริสตินก่อนเสมอๆ...
เพราะว่า "แร่มูลค่าหลายร้อยล้าน" หากกดคราฟติดก็จะคุ้มทุนไปมาก...
เราจะแสนสุข หรือแสนเศร้าจึงวอนให้ดรอฟ คราฟของช่วยบอกที T^T)
"เฮ้อ...ช่วงเวลาเหล่านั้นช่างเป็นเวลาที่สนุกสนานและ ชวนให้คิดถึงจริงๆ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น